Wat inspireerde je om je in te zetten voor deze asielzoekers?

Het vluchtelingenwerk heeft mijn hart. Toen het AZC in Beverwaard er nog was probeerde ik elke week de asielzoekers daar te bezoeken. Dat heb ik zo’n 5-6 jaar gedaan en veel vrienden aan overgehouden. Helaas is het AZC vorig jaar gesloten. Het is mooi om iets voor een ander te betekenen, al is het soms niet meer dan een luisterend oor. De Here Jezus heeft ons in Mattheus 25 vers 35 ook opgeroepen om de vreemdelingen gastvrij te onthalen, er te zijn voor je naaste. Toen we te horen kregen dat er een asielboot naar Ridderkerk kwam, vond ik het mooi om ook daar weer voor die mensen te mogen zijn. De gesprekken, de andere culturen, het verrijkt je leven. Je krijgt er zoveel moois voor terug, ik zou het iedereen willen aanraden.

Wat heb je hen mogen geven?

Al was de periode dat ze in Ridderkerk waren maar kort, toch kan ik zeggen dat ook hier er weer warme contacten en vriendschappen zijn ontstaan. We hebben vanuit de werkgroep vluchtelingen Ridderkerk wekelijks met vrijwilligers de asielboot bezocht. Vaak nam ik ook nog eigen gezinsleden en vrienden mee. De bezoeken waren vooral om te luisteren en ze een beetje wegwijs te maken met de Nederlandse cultuur en taal. Ze waren nog maar 2-3 maanden in Nederland. Daarnaast hebben wij vanuit de werkgroep iedere zaterdag een voetbalmiddag gehouden, mooi om te zien de mix in de voetbalteams van Syrische, Jemenitische en Nederlandse spelers! Ook de internationale samenkomsten die wij iedere 2 weken organiseren waren een kostbaar moment, waarbij de mannen (voor het overgrote merendeel moslim) de samenkomsten bezochten. Erg bijzonder vond ik het gezamenlijk kerstfeest vieren in de Boezemkerk, met christenen en moslims. Dat was echt een moment van vrede op aarde, in mensen een welbehagen! Daarnaast was mooi om te zien dat er vanuit Ridderkerk breed allerlei activiteiten voor de mannen van de asielboot georganiseerd werden. Ze werden echt zeer gastvrij ontvangen. We gaan Ridderkerk missen zeiden ze toen de boot wegvoer uit Ridderkerk.

Wat hebben ze jou gegeven?

Veel, ze hebben hun hart geopend en hun verhalen gedeeld. Zoals bij veel vluchtelingen zijn dat schrijnende verhalen en dan ga je ook des te meer waarderen in wat voor een veilig land wij leven. Hoe bevoorrecht wij zijn en dat wij daar helaas niet altijd bij stilstaan. De ontmoetingen waren mooi en ook nu ze in Krimpen met de asielboot zijn bezoek ik ze nog. Ook vanuit Krimpen gaan de bezoeken aan de internationale samenkomsten in Ridderkerk door. Van een man uit Jemen kreeg ik een speciale ring die hij bij zich had en mij die echt wilde geven, omdat hij mij als zijn broeder ziet. Het ontroert je dan als een moslim tegen je zegt dat je zijn broeder bent.

Wat heeft dat met je gedaan?

Zoals in de eerste vraag al gezegd hebben de vluchtelingen een belangrijke plaats in mijn hart, dat was al zo en dat zal ook zeker zo blijven. Waar de mannen begin april vanuit Krimpen naar toe gaan is nog niet duidelijk, maar met velen blijf ik zeker contact houden! Nu de asielboot weg is, krijgen we ook al weer met een nieuwe vluchtelingenstroom te maken vanwege de vreselijke oorlog in Oekraïne. Ook daarvoor hopen wij in Ridderkerk met de werkgroep weer klaar te staan, want ook dat zijn onze naasten.

Wat inspireerde je om je in te zetten?

Dat is een mooie vraag en terwijl ik daarover nadacht kwam ik erachter dat ik dan toch geleid wordt door wat de bijbel zegt over het liefhebben van je naaste. De Heere Jezus deed in Zijn omwandeling op aarde niet anders en niets liever dan juist omzien naar mensen die wij misschien voorbij zouden lopen. De bijbel staat ook vol van vluchtelingen en hoe we daar mee om moeten gaan.

Wat heb je hen mogen geven?

Ze zeggen; ‘dat alles wat je aandacht geeft groeit’. En dat was ook mijn ervaring met de mannen op de boot. Gewoon luisteren naar ze. Een gesprek aangaan. Oprechte aandacht geven.  Dat deed ze zichtbaar goed.

Wat hebben ze jou gegeven?

Door hen ben ik anders naar vluchtelingen gaan kijken. Ze hebben mij een inkijkje gegeven in hun cultuur, hun leven, ze deelden hun persoonlijke verhalen, over wat er in ze omgaat. Maar ook was het een verrijking voor ons gezin. Als ze mee kwamen eten, of we deden een spelletje op de boot.

Wat heeft dat met je gedaan?

Ik had vooraf niet kunnen bedenken dat het zoveel met me zou doen. Maar je raakt een beetje verbonden met ze. (Om die reden bezoek ik ze in Krimpen nu ook nog) Het zijn niet alleen de praktische noden en zorgen die je met je meedraagt en waar je voor bid, maar wat ook gaat wegen naarmate je meer verbonden raakt met iemand is dat ze de Heere Jezus mogen leren kennen als hun Zaligmaker. 

Wat inspireerde je om je in te zetten voor deze asielzoekers?

Allereerst houd ik veel van voetbal, dus is het helemaal mooi als je er ook anderen blij mee kan maken, zeker als je weet wat hun verleden is.

Wat heb je hen mogen geven?

Ik ben blij dat ik hen kon helpen, dat ze met een oorlog of vlucht achtergrond die ze hebben het een beetje vergeten en een stukje ontspanning konden hebben toen we samen gingen voetballen.

Wat hebben ze jou gegeven?

Wij krijgen ook een betere band, je kan van elkaar leren en we hebben het gezellig met hen, en we krijgen meer van hun cultuur mee.

Wat heeft dat met je gedaan?

Betere band met de vluchtelingen. Samen sporten verbindt.